Zoals andere Vijftigers (o.m. Remco Campert, Simon Vinkenoog en Hugo Claus) was Lucebert een gedreven liefhebber van jazzmuziek.
Net als in de poëzie en de kunst waren het vooral de spontaneïteit en het geïmproviseerde karakter ervan die hem aantrokken. Onder de sprekende titel Ik ben een gemankeerde saxofonist publiceerden Ben IJpma en Ben van Melick in 2013 een bundel met bijdragen over de relatie tussen Lucebert en de jazz.
DJ Mees Dierdorp, de kleinzoon van Lucebert, heeft zijn opa gesampled in zijn muziek.