apocrief / de analphabetische naam (en bij uitbreiding de poëzie van Lucebert en die van de Vijftigers) is ondenkbaar zonder het fundament dat gelegd werd door de literaire avant-garde in Europa: van futurisme over expressionisme tot dada en surrealisme.
Maar Lucebert is beslist niet tot die invloeden te herleiden. In ‘het proefondervindelijk gedicht’ schrijft hij:
mijn gedichten zijn gevormd
door mijn gehoor
en door de bewondering voor
en de verwantschap met
friedrich hölderlin & hans arp
de tijd der eenzijdige bewegingen is voorbij
daarom de proefondervindelijke poëzie is een zee
aan de mond van al die rivieren
die wij eens namen gaven als
dada (dat geen naam is)
en
daar dan zijn wij damp
niemand meer rubriceert