Het werk van de Noorse Nobelprijswinnaar Knut Hamsun (1859-1952) en de hele Scandinavische literatuur konden al voor de Eerste Wereldoorlog op bewonderende aandacht rekenen in Vlaanderen.
Niet alleen Hamsuns non-conformistische personages en het verlangen naar harmonie met de natuur, maar ook zijn gebruik van innerlijke monologen typeren hem als een bijzonder en modern schrijver. Zijn roman Hoe het groeide (1917) verscheen in 1921 in Nederlandse vertaling en vertelt de lotgevallen van een boerenfamilie in het hoge Noorden. De openingspassage over de natuurmens Isak op zoek naar een stuk land en een plek om te wonen, herinnert onmiskenbaar aan het begin van Houtekiet.
Walschap noemde Hamsun naast Dostojewski en de Spaanse auteur Miguel de Unamuno als zijn drie grote literaire voorbeelden, maar directe invloed van Hamsun op zijn eigen romans Houtekiet of Trouwen wees hij van de hand.