Ondanks de klassieke inslag van Bloems poëzie werkt ook de romantiek door in zijn werk.
Vooral in zijn vroege gedichten spelen romantische motieven als het verlangen (niet toevallig de titel van zijn debuutbundel), de zwerflust en het heimwee een prominente rol.
Maar de romantische dichters blijven Bloem boeien, vooral de Engelsen. Hij schrijft een gedicht over John Keats en vertaalt van William Wordsworth ‘She was a phantom of delight’ en ‘A slumber did my spirit seal’.
Op hun beurt bleven sommige navolgers Bloem vooral in het licht van de romantiek zien. Zo rekent Luuk Gruwez, een van de Vlaamse neoromantische dichters die rond 1975 aan het woord kwamen, Bloem in zijn programmatische opstel ‘De weg terug’ tot de ‘voorbeelden waarop een poëzie van deze tijd wel zou kunnen aarden’.